29 Nisan 2009 Çarşamba

KULİNA OLMAK İSTİYORUM

Sen ağlama küçüğüm.Ağlamak için çok gençsin.O yaşlar saklanmalı inci tanesi değerinde.Çünkü hem böyle eften vede püften şeylere ağlanılmaz ki.En zoru da ne biliyor musun..?Küçüğüm,sen ağlarken birşey yapamamak..O an ne düşündüm biliyormusun..?Yeni bir hayat yada bir güç verilmiş olsa bana hemen değiştirirdim hayatını,hemde hiç tanımayacağımı bile bile seni.Çünkü hayatını değiştirdiğimde beni hiç tanımayacak olacaktın.Önce işini yapabileceğin bir şehirde yaşamanı sağlardım.Sonra hep gülümsediğini görmek..
İşyeri seçerdim..Hergün paspal paspal işe gidebileceğin,göz kalemini bıçakla açabileceğin:) Güzel olmak için değil de vakit geçsin diye makyaj yapabileceğin,valizini tatile gitmek için toplayacağın ve en önemlisi hiç ağlamayacağın bir işyeri.
Ah sen sevgili dostum!Hep olmak istediğim çılgınlığımsın sen benim.Hep öyle paspal,hep öyle vurdum duymaz,hep öyle şirin serseri olmak istemişimdir..
Şimdi sanki benim hayallerime gem vurulacak.Sanki benim yaşamım kısıtlanacak.Sanki ben istemediğim bir bordroya imza atacağım.Ah sokak köpeği olmak için çabalayan ama inadına kaniş olması istenilen sen..Öyle içim acıyor ki;senin kadar inan.Ayrılacağıma mı senden;yoksa yokoluşuna mı senin..?Neye bilmiyorum ama birşeye canım çok acıyor.Hayatın gerçekleri felsefesini yaparken aciz aciz "ne gerçeği kızım git" demeyi isterdim sana.Ah keşke olsaydı fırsatım ama ben ne yapayım..Ben hep keşkeler söyledim bu yaşa kadar.ALIŞILMIŞ ŞARKIM BU BENİM.NEYAPMALI ŞİMDİ GÖNLÜMÜN KIZIL SAÇLI BACISI!Elden negelir bilmemki..?

2 yorum: